2 Mart 2011 Çarşamba

Vira Bismillah

İlk yazimda kendimden bahsedeyim sevgili gunlugum :P Bundan sonra çok içli dışlı olacağız seninle.
Küçükken evin en çok kızılan bi çocuğu olur ya işte bizim ailede o bendim. Beni hep koruyan kollayan, ağırbaşlı :) bide abim vardı. Lojmanda , okulda filan hep şikayet edilen bendim. Biraz zıppır biri var yani karşında.
Önceleri bu çıkıntı davranışlarımı ergenliğe bağlamıştım ama büyüyüncede bişey değişmedi. Hala aynıyım anlıcan. Biraz da okul hayatımdan bahsedeyim istersen. Kronollojik sıraya göre :)
kayseri ilkokul
ankara orta 1-2
mersin orta 3
ankara lise 1-2 askeri okul
mersin lise 3
kayseri erciyes tarih (terk)
mersin bilgisayar prog
işletme 2 den terk
mersin bilgisayar müh.

Gördüğün gibi okullarda biraz karışık. neyse sonunda mezun oldum ama.
Bu aralar biraz karışık duygularım. Biraz daha oturmuş gibi sanki ama içimde hala bi harketlilik var. Bazı hayallerim var ondan da bahsederim bi ara..

Bi sonraki yazım Bougainville'nin dünya turu kitabı ile ilgili olacak bitirebilirsem. Bu arada begonvil diye okunuyor kendisi bu çiçeği bulup ezanı kulağına okuyup ey çiçek senin adım begonvil diyen kişidir.
Begonvil demişken, dikkat ettimde kendime küçüklüğümden beri hep macera, dünya turu, ne bilyeim çantasını alıp kıta turu yapanların, bisikletle bilem kaçbin km yol yapanların bloglarını filan takip ediyorum. Sonum ne olacak ey günlüğüm.
Hadi bide kendimi bulduğum bi şiir koyayım şuraya

Nietzsche sevgilisi Lou Salome'ye yazmış..

Öyle bir hayat yaşıyorum ki,

Cenneti de gördüm, cehennemi de

Öyle bir aşk yaşadım ki

Tutkuyu da gördüm ,pes etmeyi de.

Bazıları seyrederken hayati en önden,

Kendime bir sahne buldum oynadım.

Öyle bir rol vermişler ki,

Okudum okudum anlamadım.

Kendi kendime konuştum bazen evimde,

Hem kızdım hem güldüm halime,

Sonra dedim ki "söz ver kendine"

Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin,

Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin,

Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin.

Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayati seyredersin.

Öyle bir hayat yaşadım ki,

son yolculukları erken tanıdım

Öyle çok değerliymiş ki zaman,

Hep acele etmem bundan, anladım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder